SÜVEYDA’YA MEKTUPLAR

Henüz Sine’de Kimse Yokken

Süveyda’sından ayrı düşmüş bir aşığın, Dostum’un yazdığı mektupların ilki.

Görüntüleyemiyorsanız tıklayınız: defter.ctas.com.tr

Merhaba, kısa bir zaman önce blog sitelerinde ve sosyal medya platformlarında “son bir mektup kaldı süveyda” adıyla bir mektup paylaşmıştım. Her ne kadar öncesini paylaşmak istemesem de birçok kişi bu son mektubun öncesini merak etti ve paylaşmam yönünde ısrar ettiler. Ben de buna istinaden otuza yakın bu mektubu, Dostum’un mektuplarını, sizlerle paylaşmaya karar verdim. Bir hafta arayla, düzenledikçe sizlerle buluşturacağım. İlk mektuplar biraz basit olsa da ileride beğeneceğinize eminim. Keyifli okumalar…

9 Eylül, Sine Adası.

Süveyda’m, her kimsem, her şeyim…
Seni görmeyeli yüzlerce yıl geçmiş gibi geliyor artık, dayanamıyor ciğerlerim sensiz aldığım nefesin ağırlığına, komşu çocuklarının yanımdaki eksikliğini fark ederek bana bakmaları yüreğime batıyor, değil yanaklarımda bulaşıklarda bile ruj izine rastlamamak pencereden uzun uzun bakmamı sağlıyor. Biliyorum, seni üzmeyeceğime söz vermiştim ama hislerimi anlatabileceğim senden başka kimsem yok, herkes uzak bana, hem de çok uzak, senden bile uzak. Onların uzaklığının senin uzaklığından daha yakın olması beni hayata karşı kışkırtıyor, bazen keşke bilim insanı olsaydım diyorum, belki seni özlediğim günlerde aklıma bir fikir gelirdi de senin yanına ansızın gelebileceğim bir şey icat ederdim.